Kategoria: Recenzje – G

Grupa The Gate powstała w Raciborzu, tworzą ją Maciej Dąbrowski (wokal i gitara basowa), Maciej Hanusek (gitara i instrumenty klawiszowe) oraz Jakub Dąbrowski (perkusja i instrumenty perkusyjne). Płyta „Faceless” ujrzała światło dzienne całkiem niedawno dzięki Ryszardowi Kramarskiemu i jego Lynx Music

Grupa GARS powstała w Trójmieście w 2008 roku, więc są zespołem stosunkowo młodym . Tworzy go piątka muzycznych „Samców Alfa” (po wysłuchaniu ich ostatniego krążka mogę śmiało tak o nich napisać)

Czy zdarzyła się Wam kiedyś taka sytuacja, że włączyliście sobie jakąś płytę i w jednej chwili przenieśliście się w lata swojej młodości? Mnie przydarzyło się to właśnie słuchając płyty grupy Gardenia.

Okładka może i nie porywa, ale to w końcu Gamma Ray, jeden z najważniejszych zespołów niemieckiej (ale i europejskiej) sceny heavy/power metalowej, tak więc po nową płytę formacji trzeba sięgnąć choćby po to aby przekonać się w jakiej są formie.

Singiel i ponad 60 minut muzyki? Trzeba przyznać, że pod tym względem Gamma Ray należą się brawa. Patrząc jednak na to z drugiej strony to działanie takie może być odebrane jako forma wyciagnięcia pieniędzy fanów. Pomińmy jednak te aspekty i skupmy się na muzyce.

Coś mam ostatnio szczęście do recenzowania pożegnalnych albumów koncertowych. Tak było z „Under Flaming Winter Skies” Stratovarius. Tak też jest w przypadku „Live – Skeletons & Majesties” Gamma Ray. Mało tego! Obydwa koncerty były pożegnaniem z dotychczasowymi perkusistami, odpowiednio: Jorgiem Michaelem i Danielem Zimmermannem.

Jakieś podsumowanie? „Skeletons & Majesties” to rzecz dla najbardziej zagorzałych fanów Gamma Ray. Reszta świata może sobie darować i sięgnąć po któryś z klasycznych albumów Niemców…

Wodzisławski kwartet Gallileous, na swoim świeżutkim krążku -„Moonsoon” kontynuuje doomowo- stonerowo-spacerokowo-progresywną , muzyczną podróż, którą zainaugurował już na poprzedniej płycie „Stereotrip”.

Śląski Gallileous od niemal trzech dekad walczy w muzycznym podziemiu. Zmieniali się ludzie, zmieniał się też styl muzyczny. Obecne wcielenie zespołu nie ma praktycznie nic wspólnego z doom metalem.

Kompozycje rozwijają się niespiesznie, każda zawiera oczywiście odpowiednią dawkę ponurego nastroju. Kiedy słucham tych pięciu nagrań przed oczami mam stare, dobre horrory, w których główne role grali Christopher Lee i Peter Cushing.

Szwedzki Galleon nigdy nie stał w pierwszych szeregach wśród okrętów kotwiczących w neoprogresywnych portach, choć łajba to przecież nie nowa, ma już na swoim koncie wiele muzycznych podróży (9 albumów studyjnych).

Pierwszy muzyczny kwartał już za nami. Rzecz jasna za wcześnie, aby wydawać wyroki, kto pod koniec roku będzie przyjmował gratulacje za najlepsze dzieło, ale wiem jednak, że w kategorii zaskoczenie, Noel Gallagher z kolegami zajmie bardzo wysokie miejsce w moim prywatnym rankingu.

Gall oczywiście żadnym anonimem nie jest. Łukasz Gall to wokalista krakowskiej ikony progresywnego rocka – grupy Millenium. W recenzjach swojego solowego projektu Łukasz raczej nie ucieknie od porównań z macierzystym zespołem.

Zbliża się kolejna wizyta sir GALAHADA w naszym kraju. Jak zwykle w takich przypadkach bywa, przed nadchodzącymi koncertami jakiejś grupy, bardziej ochoczo sięgam po jej repertuar. Tak jest i tym razem. Moja ręka machinalnie wędruje ku tej części muzycznej pułki gdzie zgromadzone są srebrne krążki opatrzone nazwą Galahad.