Kategoria: Recenzje

„Hope” to bardzo pozytywne zaskoczenie. Płyta potrafi koić ale i niepokoić brutalnymi wokalami.

Sympatycy twórczości Blues Pills, Pristine, czy Grety van Fleet mogą brać „Mornin’ O’ Creation” w ciemno…

Doskonale zgrany i zaserwowany wysoce energetyczny speed metal, utrzymany jest w klimacie starych, dobrych lat osiemdziesiątych, lecz podany w sposób świeży, bez cienia archaizmu.

Logo, które tworzą uschnięte (chyba) drzewa nad rozlewiskiem? Czemu nie. Idealnie pasuje do okładki i tytułu drugiego wydawnictwa projektu MOONTHOTH. Ta płyta to kolejny przykład na to, że Polska od wielu już lat ma jedną z najciekawszych i najpłodniejszych scen black metalowych na Świecie.

Tylko sześć kompozycji i – plus minus – trzy kwadranse muzyki, czyli płyta skrojona pod winylowe standardy sprzed paru dekad.

W opisie swojego trzeciego już albumu, zespół zadaje słuchaczowi pytanie: „… spróbowaliśmy muzycznie dotrzeć do poetyckich źródeł fenomenalnej wyobraźni autora Solaris. Czy się to udało ?” Ja nie mam wątpliwości. Do fenomenalnej wyobraźni literackiej autora, dołożyli swoją własną, muzyczną wyobraźnię.

Szanuję twórców CHAOS OVER COSMOS za konsekwencję. Nowy album, jest stylistycznie zbieżny z tym do czego mogliśmy się przyzwyczaić. Ale też stanowi krok naprzód, zarówno w kwestii realizacyjnej, jak i kompozytorskiej.

„Zamyślony zapach”, to idealny album, aby z przytupem przywitać wiosnę. Widząc dołujący, smętny pozimowy obraz szarości za oknem, chyba każdemu przyda się taka esencjonalna dawka muzycznych witamin i minerałów, by poczuć prawdziwie wilczą energię.

EXUL to spore zaskoczenie. Nie oczekiwałem niczego a otrzymałem płytę z thrashem klasy światowej i mam tylko nadzieję, że zespołowi dane będzie zaistnieć znacznie szerzej niż tylko w naszym rodzimym undergroundzie!  

„…And I Saw Red…And More” nadal ma wiele do zaoferowania i doskonale broni się w dzisiejszych czasach

Poprzedni album MONO INC. był za nasza zachodnią granicą wielkim sukcesem. Grupa po wielu latach mozolnego  budowania swojej pozycji osiągnęła szczyty, tak więc przed nową płytą stało nie lada wyzwanie.

Tytułowe „Automaty”,  nie zawładnęły muzyką, jaką proponuje ekipa Jacka Kępki. To prawdziwie żywiołowy i na wskroś rockowy, naturalny muzyczny przekaz.

A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój heavy metal mają

„Czemu nie” to dobry stuff. Nie tylko jako ciekawostka. To naprawdę kawał dobrej muzy. A do tego trochę niestandardowe podejście. Jestem pod wrażeniem.