Tag: mystic

Bezsprzeczną zaletą tego pięknie wydanego albumu jest klimat. Grzegorz Turnau potrafi snuć swoje poetyckie teksty w niesamowitej atmosferze, ocierającej się momentami o baśniowość a nawet i rockową estetykę. Wyjątkowa postać polskiego rynku muzycznego, jaką niewątpliwie jest Grzegorz Turnau nagrał album, który przypadnie do gustu jego dotychczasowym fanom… a po wypełnioną ciepłym akustycznym graniem „Fabrykę Klamek” proponuję sięgnąć wszystkim spragnionym dobrej muzyki.

Nowy album UnSun wypełnia materiał, którego nie uraczymy często jeśli chodzi o polskich wykonawców, bo trudno wymienić rodzime zespoły, które z taką precyzją potrafią zaserwować ponad czterdzieści minut żywej inspiracji gothic metalem.

Na płycie dominują emocje i nastrojowy klimat, choć zdarzają się liczne – częstsze aniżeli na „Matafiction” – tąpnięcia, cięższe momenty.

Drugi album Votum to kapitalna płyta. Zespół jako jeden z niewielu lawiruje własnym stylem między wpływami… nie sposób jednoznacznie wskazać w ich muzyce na kim się wzorują… bardzo to dobrze rokuje u grupy z bądź co bądź niewielkim stażem…

Po „2005 YU55” najnowsze dzieło Łodzian jawi się niczym muzyczne objawienie, obawiam się jednak, że w skali całej dyskografii jest co najwyżej poprawnie.

Przerabianie stricte rockowych kompozycji na symfoniczne wersje to jak stąpanie po kruchym lodzie.

Coma ma dosyć grania w śmierdzących spelunach?

Zespół pojawił się na scenie, gdy Warszawa zachłystywała się modnymi brzmieniami spod znaku indie i electro. Z wizerunkiem pastiszu rockowej grupy z lat siedemdziesiątych, oldschoolowymi riffami i kilkoma dyplomami szkół muzycznych na pokładzie, Wilson Square zdawali się być skazani na porażkę. A jednak udowodnili, że dobra muzyka obroni się zawsze…

Fajna „żywa” realizacja koncertu a do tego ciekawy patent zapowiedzi wideo przed utworami autorskimi sprawiają że koncert wciąga i uzależnia.

Piotr Bukartyk, to kolejny po Arturze Andrusie ”przedstawiciel” radiowej Trójki w barwach Mystic Production (a pomyśleć, że wydawca ten zaczynał od black metalu).

Pierwsza płyta The Boogie Town była (jak sądzę), szalenie udanym debiutem, zarówno pod względem komercyjnym jak i artystycznym. W jednym jak i drugim aspekcie, w grupie drzemie ogromny potencjał, ale czy potencjał ten nie został do reszty wyczerpany?

Padła propozycja zrecenzowania płyty The Boogie Town, nazwa co prawda niewiele mi mówiła ale była na tyle intrygująca aby się zainteresować. Dodatkowym bodźcem aby sięgnąć po tą płytę była wytwórnia (Mystic Production), wystarczająca gwarancja na to, iż pozycja w rzeczy samej może okazać się interesująca.

Blindead nie zawiedli a „Ascension” to kolejny, mocny album w ich dyskografii! Zespół ma już wyrobiona markę i chyba można zaryzykować stwierdzenie, że to jedna z najciekawszych formacji w naszym kraju!

Początek listopada – okres, w którym wszyscy tłumnie odwiedzamy swoje rodziny, przyjaciół, znajomych, bliskich… Odwiedzamy niestety nie po to, by zasiąść z nimi przy wspólnym stole, ale po to, aby stanąć przed zimną nagrobkową płytą i wspomnieć, że jeszcze niedawno siedzieliśmy razem, przy właśnie takim, bardzo ciepłym stole.