Z pewnością jeden z najstarszych festiwali rocka progresywnego w naszym kraju, osiągnął w tym roku
wiek dojrzały, z racji „18-tej” edycji. Organizatorzy SIN PROGRES nie zwalniają tempa i z roku na rok
zaskakują doborem repertuarowym. To co w tym gatunku muzycznym lubią fani, miało
odzwierciedlenie w postaci różnorodnej muzy. Miejsce dwudniowego festiwalu – amfiteatr Muzeum
Etnograficznego w Toruniu, również przypada od kilku lat do gustu, co przejawia się znakomitą
frekwencją. W końcu patron Festiwalu – Tomek Beksiński zobowiązuje do wysokiego poziomu
artystycznego. Rok rocznie hasło festiwalu; MUZYKA-PASJA-ATMOSFERA-PRZYJAŹŃ ma swoje
odbicie i tworzy iście rodziną atmosferę.
Nie byłoby tegorocznego i poprzednich edycji, gdyby nie patroni honorowi, partnerzy główni,
sponsorzy, patroni medialni, darczyńcy, osoby przekazujące fanty i biorące udział w cegiełko-loterii,
firmom wystawiającym się ze stoiskami płytowymi, wszystkim usługodawcom, wspaniałym
technikom, ochronie i każdemu pomagającemu przy organizacji Festiwalu. Dzięki czemu
organizatorom udaję się utrzymywać formułę – WSTĘP WOLNY, która od samego początku ma
miejsce. Należy również wspomnieć, że tradycyjnie podczas Festiwalu oprócz muzyki,
można było obejrzeć wystawę malarstwa młodych artystów Marcela Brańskiego i Antoniego
Dąbrowskiego, zlokalizowaną w sali widowiskowej muzeum.
Pierwszego dnia na deskach amfiteatru wystąpiło kolejno 5 zespołów. Na otwarcie zaprezentowała
się szóstka warszawskich muzyków DISPELLED REALITY w składzie; Łukasz Jurkowski – wokal, Jakub
Kotowski – saksofony, Paweł Wiess – gitara, Karol Strojek – klawisze, Rafał Podleś – bas, Wojciech
Śliwiński – perkusja. Muzyczny klimat zespołu podkreślają rzadko spotykane w muzyce rockowej
saksofony; barytonowy, sopranowy i altowy. Całość uzupełniają gitary i klawisze, poparte sekcją
rytmiczną. Ciekawy jest wokal posiadający wysoką barwę głosu, z niebanalnymi lirycznymi tekstami
w języku polskim. Dużo obiecywano sobie po następnym wykonawcy, kujawskim EUPHORIZONE i
liczne zgromadzona publiczność otrzymała solidną dawkę klimatycznej muzy. Ale, przedtem odbyła
się miła uroczystość, a mianowicie organizatorzy SIN PROGRES dokonali wręczenia nagrody im.
ROBERTA „RORO” ROSZAKA – 13. edycja, za najlepsze wydawnictwo 2023 roku za album pt.
INVICTUS. Dodatkowo zaprzyjaźniony ze Stowarzyszeniem artysta – grafik Jerzy Czapiewski podarował
muzykom swoją grafikę. Po takim wstępie koncert rozpoczął się od instrumentalnego prologu, z
pięknie brzmiącymi partiami gitary, przeplatanymi dźwiękami klawiszy, co zwiastowało dalszą ucztę
muzyczną. Muzycy w składzie; Michał Gawroński – wokal, Krzysztof Mistur – gitary, Mariusz
Tomaszewski – instrumenty klawiszowe, Adam Majewski – bas, Maciej Gańczak – perkusja.
Kompozycje, na przemian melancholijne, z pojawiającym się mocniejszym gitarowym riffem i
pulsującym basem, co z tekstami w języku polskim wpisuje się w szeroko pojęty kanon rocka
progresywnego. Gdy już emocje opadły, na scenie zainstalowała się piątka muzyków z Wodzisława
– Śląski GALLILEUS, dla których to już był 3 występ na Festiwalu. W „odświeżonym” składzie z
nowym klawiszowcem, wzbogaciło tylko jakość prezentowanych kompozycji. W składzie z obdarzoną
niezwykłą barwą głosu, charyzmatyczną frontmanką Anną Pawlus, Tomaszem „Stona” Stońskim –
gitara, Markiem Święckim – bas, wspomnianym Marcinem Zwierżdżyńskim – instrumenty
klawiszowe oraz Michałem Szendzielorz – perkusja. Jak zwykle wokal Anki, momentami eksplodował i
powodował u publiczności coraz bardziej dynamiczne reakcje w postaci rytmicznych „przytupów”,
podskakiwań, aż doszło do … gremialnie wykonywanych tańców na przodzie sceny. Wydarzenie
niebywałe i niebezpieczne, co w sytuacji koncertów wspomaganych za pomocą sprzętu
nagłaśniającego groziło skutkami awarii. Na szczęście skończyło się pomyślnie. Kolejny wykonawca,
to pięciu wrocławian LESS IS LESSIE, których set stanowił spacer po pięknym Wrocławiu, szkoda tylko
że tym razem bez … wizualizacji ( spacer ulicami miasta ), co w zasadniczy sposób było minusem ich
występu. Ale kompozycje i bez tego obroniły się same. Wiadomo, album „The Escape Plan” powstał
w czasach pandemii i „spacer” oczyma wyobraźni bez zakładania maseczki ochronnej to znakomita
sprawa. Publiczność w toruńskim amfiteatrze „zaczęła spacer dźwiękowy” po wrocławskim
Nadodrzu, dzielnicy pełnej kontrastów. Angielskojęzyczny przewodnik wiódł ulicami Wyszyńskiego,
Nowowiejską, Słowiańską, Jagiellończyka, Kurkowa, Chrobrego aż do Parku Staszica i Reymonta.
Klimat spaceru kreują wszelkie sample, pochodzące z autentycznych nagrań w terenie. Słyszymy
dzwony kościoła, przypadkowe rozmowy, dźwięki karetki, klaksony, głos spikera w autobusie
zapowiadający przystanki, odgłosy ptaków, krople deszczu… Lider, Filip Kozak – klawisze czuwał nad
całością, wydobywając spod palców różnorodność dźwięków i subtelny wokal. Skład uzupełniali;
Natalia Tatuśko – skrzypce, Emil Madaliński – gitara, Igor Kuchna -bas, Konrad Mikołajczyk – perkusja.
I tylko gratulować tak oryginalnego pomysłu muzycznego. Kolejna przerwa techniczna i na scenie
pojawił się projekt art rockowy pochodzący z Salzburga (Austria) BLANK MANUSKRIPT. Nie bez
kozery była to autentyczna gwiazda wieczoru. Kompozycje wymagały od widzów pełnej koncentracji i
skupienia. Skład zespołu; Jakob Widerin – saksofon, flet, gitara elektryczna, instrumenty perkusyjne i
wokal, Peter Baxrainer – gitara elektryczna i wokal, Simon Strasshofer – perkusja, instrumenty
perkusyjne, Dominik Wallner – pianino, pianino elektryczne, organy, syntezator i wokal, Alfons
Wohlmuth – gitara basowa, flet i wokal. Jak widać wszyscy są multiinstrumentalistami i grają na
scenie na wielu różnych instrumentach. Znakomicie dają sobie radę w koncertach plenerowych i ich
występ w Toruniu zamykał trasę koncertową. Muzycy komplementowali organizatorów SIN PROGRES
i żywiołowo reagującą publiczność. Po koncercie Alfons Wohlmuth napisał; „Koncert z Państwem był
dla nas ogromną przyjemnością i pozdrawiamy z Salzburga”!
Drugi dzień był okazją do wzbogacenia się różnymi odcieniami Rocka Progresywnego, bo taki był
zaplanowany komplet wykonawców. Na pierwszy ogień pojawili się na scenie weterani ATME, to
wrocławska formacja, której początki sięgają 2011 roku. W składzie; Łukasz „Luke” Pawełoszek
– wokal i gitara akustyczna, Adrian Nejman – gitara basowa, Piotr Guliński – gitara, Paweł Zborowski
– perkusja. W prezentacji pojawił się „toolowy” duch, który unosił się nad sceną. Było klimatycznie,
dość mrocznie, jednak zdecydowanie balladowo i melancholijnie. Drugi wykonawca pochodzący z
Grudziądza, to reprezentant Kujaw – THE BROKEN BRIDGES. Zespół nawiązujący do klasycznych
wzorców rocka progresywnego. Jest w ich wykonaniu wiele elementów zaskakujących, co wyróżnia
osobliwe brzmienie. Kompozycje są melodyjne i pięknie zaaranżowane. Zasługa ta z pewnością
odnosi się do lidera Marka Habryna – gitara, wokal, do którego dostroili się pozostali muzycy; Grzegorz Grzanka – klawisze, Łukasz Dryl – gitara basowa bas i Sławomir Kaligowski – perkusja. W trakcie przerwy technicznej odbyło się wręczenie członkom kolejnego zespołu z Kujaw – ALHENA nagród 3-ciego Plebiscytu im. PIOTRA „GRUDNIA” GRUDZIŃSKIEGO w poszczególnych kategoriach: gitarzysta: Bartosz Kazimierski (nie obecny z powodu kontuzji), klawiszowiec – Piotr Pryka, basista – Maciej Tonder, perkusista – Piotr Grugiel, wokalistka i skrzypce – Dominika Kapuśniak. Laureaci, jak przystało są znakomitością w tym progresywnym wykonaniu. Ciekawe kompozycje oraz aranże dają muzykom dużą swobodę poruszania. Imponują pomysły Piotrka na klawiszach, wtórowały jemu riffy gitarowe grającego w zastępstwie Bartosza Tomasz Bogulski oraz sekcja rytmiczna; perkusja Piotrka i bas Macieja. Jak tylko znam poczynania grupy, to zawsze mieli szczęście do znakomitych wokalistek, i tym razem zrobiła na mnie ogromne wrażenie Dominika, ze swoimi „kryształowymi” skrzypcami. Cóż to był za występ! Tak przy okazji Plebiscyt „GRUDNIA” wspiera żona Piotra – Monika Grudzińska, za co SIN PROGRES składa podziękowanie. Kolejni wykonawcy to OUDEZIEL, muzycy znani z zespołu OBRASQi. Muzyka to post rock, nawiązujący do dream popu i rocka progresywnego. Skład Zespołu: Artur Wolski – gitary, klawisze, sample loopy Jarek Bielawski – perkusja, sample loopy oraz Mateusz Bańkowski – bas. W tym roku ukazać się ma pełny debiutancki album zespołu, na którym wystąpią muzycy z m.in. Brazylii i USA. Z tego względu występ ich w Toruniu nie mógł być streamingowany.
Na koniec drugiego dnia festiwalu sceną zawładnęli FUGHU z Buenos Aires (Argentyna). Występ był
żywiołowy, pełen ekspresji. Obok kompozycji muzycznych, była gra aktorska niczym w teatrze,
Szczególnie wokalista wcielał się w różne role i zawładnął całym amfiteatrem, dokonując licznych
„ucieczek” na widownię. Zespół zagrał w składzie; Ariel Bellizio – gitara elektryczna, Alejandro Lopez
– perkusja, Juan Manuel Lopez – bas, Marcelo Malmierca – klawisze i Renzo Favaro – wokal.
Tegoroczny festiwal jak zwykle zachwycił swoją autentycznością i profeską. Piękno Rock’a
Progresywnego broni się samo. Stało się to m.in. za sprawą techniki audio – light SHR STUDIOS
DOMINIK SZUMNY i mimo upalnej aury technicy dawali radę. Projektory – Emil Kruszewski,
obsługiwał Michał Kirmuć. Kolejny rok sprawnie i fachowo konferansjerkę prowadzili Krzysztof
„czwarty” i Andrzej. Nowością było uruchomienie „Studia u Rysia” w którym w przerwach rozmowy z
publicznością festiwalową prowadził Paweł „ptaszek”. Cała ta trójka z radia „Bemowo”. Chwała
organizatorom Festiwalu, że stać jest co roku na wybór tych najlepszych, z najlepszych wykonawców!
Co roku udaje się zaprosić zagranicznych wykonawców, co podnosi prestiż imprezy. Dzięki wsparciu
wymienionych na wstępie; patronów honorowych, partnerów głównych, sponsorów, patronów
medialnych, darczyńców, technikom realizujących dźwięk-światło i długo by wymieniać, Festiwal
trwa i co roku zaskakuje nowymi pomysłami. I co ciekawe, tradycją jest że wstęp na tak dużą imprezę
jest darmowy, co przy tego typu przedsięwzięciach w Kraju i za granicą staje się nie możliwe.
Trzeba jeszcze zaznaczyć, że sekcja fotograficzna SIN PROGRES, kolejny rok z powodzeniem prowadzi
na żywo streaming obu dni festiwalowych. Efekty pracy z czterech kamer są do obejrzenia na YouTube;
Sobota 29.06.2024
https://www.youtube.com/live/MLhoMyATi_w?si=WoMLdX3vSsXgi2Ww
Niedziela 30.06.2024
Cz. 1
Link: https://www.youtube.com/watch?v=P-Ms7OhA9Bo&t=614s
Cz.2
Link: https://www.youtube.com/watch?v=Kvckzcd9HTU&t=3s
Do zobaczenia za rok !
Tekst: Ryszard Bazarnik – SIN PROGRES
