Warszawska „Progresja” w piątkowy wieczór 26 listopada, kolejny raz stała się areną ciekawych muzycznych wydarzeń, na które przybyło całkiem spore grono sympatyków niekomercyjnych, niebanalnych dźwięków, nie bojąc się kolejnych mutacji SARS-CoV-2, a nawet trądu. Trądu, bowiem gwiazdą tego wieczoru była oczywiście norweska formacja Leprous. Okazuje się, że nie tylko gwiazda wieczoru stanowiła o atrakcyjności tego wydarzenia, ale również poprzedzające ją supporty.
Przyznam się szczerze, że o pierwszym z supportów przed koncertem niewiele wiedziałem. Występ brytyjskiej artystki Alex Williams wraz z zespołem, był więc dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem. A.A Williams, to mieszkająca w Londynie, obdarzona urzekającym wokalem multiinstrumentalistka (gra na gitarze, klawiszach a także wiolonczeli). Nagrała do tej pory wydany w 2020 roku album „Forever Blue”, a rok później Ep-kę „Arco”, oraz krążek „Songs From Isolation”, na którym przedstawiła głównie swoje bardzo oryginalne wersje kompozycji innych artystów. Muzyka jaką wykonuje, trudna jest do jednoznacznego zaszufladkowania. To w głównej mierze bardzo spokojne, nastrojowe ale i nieco mroczne melodie, które od czasu do czasu potrafią pokąsać solidnym rockowym pazurem. Support ten idealnie połączył muzyczne dwa światy zespołów występujących później, bo zawierał wyraźne elementy post rocka, który wykonuje Tides From Nebula, ale i pewien mrok, który towarzyszy muzyce Leprous. To był bardzo pewny występ świadomej swych umiejętności i muzycznej wartości swoich kompozycji artystki, ze wsparciem solidnego zespołu.
Słowo się rzekło jeśli post rock, rodzimy post rock, a jeszcze ściślej stołeczny post rock, to nie kto inny jak Tides From Nebula. W Progresji grają u siebie i czują się jak u siebie. Występowali tutaj wielokrotnie. Grali również w listopadzie 2018 roku, kiedy świętowali swój 10 -ty jubileusz, a zarazem 15- lecie klubu. Tym razem postanowili swoim występem uczcić kolejny jubileusz klubu „Progresja”, który w tym roku osiągnął swoją pełnoletność – 18 lat działalności. Duże więc uznanie i gratulacje należą się prezesowi klubu Panu Markowi Laskowskiemu. Jeżeli chodzi o sam koncert Nebuli, to można by tutaj zrobić kopiuj i wklej, z wcześniejszych relacji koncertów zespołu. Za każdym razem swoim występem udowadniają, że grają w post rockowej światowej lidze. Świetne brzmienie, podparte charakterystyczną dla nich grą świateł. I choć pod tym względem nic się nie zmienia, muzyka jak na post rock przystało przecież dosyć schematyczna, charakterystyczne światła z pionowymi wielobarwnymi słupami też praktycznie te same, a mimo to każdy ich występ robi ogromne wrażenie. Tym razem ich koncert nie był zbyt długi. Zagrali prawie godzinny, dosyć przekrojowy set wypełniony utworami z czterech, spośród pięciu swoich płyt, po czym ustąpili miejsca gościom z Norwegii.
Leprous również miał przyjemność gościć już w warszawskiej Progresji. Osobiście mogłem oglądać ich tutaj, podczas drugiej edycji Prog In Park w sierpniu 2018 roku (wówczas również m.in. w towarzystwie Tides From Nebula). Tym razem przygotowali wyjątkowy koncert, który również związany jest z pewnym jubileuszem. Mimo, że w sierpniu wydali nową płytę – „Aphelion”, to tak naprawdę nie przyjechali do nas aby promować swój najnowszy album. Był to koncert dla uczczenia 10-tej rocznicy wydania płyty „Bilateral”. Materiał tego jubileuszowego albumu zabrzmiał wiec tego wieczoru w całości. Muzyka z płyty „Bilateral” jest bogata w różnorodne środki wyrazu (nie zabrakło nawet charakterystycznej partii trąbki w kompozycji „Thorn”) i zdecydowanie ostrzejsza, od tego co muzycznie zespół prezentuje na swoich późniejszych płytach. Pokazała to wyraźnie druga część koncertu. Okazała się bardzo przekrojowa: „The Cloak” z „Coal” (2013), „Below” z „Pitfalls” (2019), „The Price” z „The Congregation” (2015), „From The Flame” z „Malina”(2017) i na zakończenie „Nighttime Disguise” – jedyna kompozycja z tegorocznej płyty „Aphelion”.
Rosły, norweski chłop jak dąb śpiewający falsetem, to z pewnością ewenement, jeżeli chodzi o muzykę metalową. Wiem, że nie wszystkim zwolennikom szeroko pojętego metalu to odpowiada. Leprous posiada jednak w naszym kraju spore grono zagorzałych fanów, dlatego przyjeżdża do Polski dość regularnie. Liczę więc, że przyjadą do nas niebawem, tym razem aby zaprezentować na żywo swój najnowszy, moim zdaniem bardzo udany album „Aphelion”.
[supsystic-gallery id=39]
Tekst: Marek Toma
Foto: Michał Majewski
