1. Quiet Storm
2. Goodbye Song
3. Ex Oriente Lux
4. Night Trip
5. 432 Bars
6. All This Hope
Rok wydania: 2022
Wydawca: Lynx Music
„To przede wszystkim hołd dla lat siedemdziesiątych XX wieku. Wyłącznie analogowe syntezatory, minimalna ilość ścieżek, naturalne metody nagrań i rezygnacja z nowoczesnych rozwiązań studyjnych” – to fragment z zapowiedzi, którą reklamował album wydawca. Brzmi intrygująco, prawda?
Michał Dziadosz, lider tego przedsięwzięcia (najbardziej znany z nieistniejącej już formacji Iluzjon) z wsparciem w postaci trzech gitarzystów – Michał Wojtas (Amarok), Michał Kirmuć (Collage) i Maciej Sochoń (Seasonal) – zaprezentował niezwykłej urody album. „Ten Years Gone” to sześć ciekawych utworów zamkniętych w 39 minutach. Wydawnictwo otwierają klimatyczne i niezwykle nastrojowe „Quiet Storm” i „Goodbye Song”, w których wręcz rozmarzonemu wokalowi towarzyszą niezwykłej urody melodie (a solówka w „Goodbye Song” to po prostu majstersztyk”). Podobny nastrój panuje w „Night Trip”, w którym sporo do „powiedzenia” ma pulsujący bas. Krążek zamyka „All This Hope”, w którym pojawiają się elementy funky i jest najbardziej piosenkowym fragmentem płyty. Na osobny temat zasługują instrumentalne „Ex Oriente Lux”, ocierający się o muzykę ilustracyjną, z ambientowymi odlotami oraz trwający ponad 14 minut „432 Bars”. Ten ostatni to utwór jakby z zupełnie innej bajki. To muzyka nieśpiesznie snująca się z głośnika, muzyka, która wręcz pochłania swym majestatem i potęgą „oceanicznego” klimatu. Jest transowo i niemal relaksacyjnie.
„Ten Years Gone” to jedna z ciekawszych płyt jakie dane mi było ostatnio przesłuchać. Michał Dziadosz przygotował wydawnictwo, w którym muzyka i grafika idą w parze tworząc intrygującą całość.
8/10
Piotr Michalski
