THE ROLLING STONES – 2012 – Grrr!

CD1
1. Come On
2.Not Fade Away
3.It’s All Over Now
4.Little Red Rooster
5.The Last Time
6.(I Can’t Get No) Satisfaction
7.Get Off of My Cloud
8.As Tears Go By
9.19th Nervous Breakdown
10.Under My Thumb
11.Paint It, Black
12.Let’s Spend the Night Together
13.Ruby Tuesday
14.Jumpin’ Jack Flash
15.Honky Tonk Women
16.Sympathy for the Devil
17.Street Fighting Man
18.You Can’t Always Get What You Want
19.Gimme Shelter
20.Wild Horses
CD2
1.Brown Sugar
2.Tumbling Dice
3.Happy
4.It’s Only Rock 'n Roll (But I Like It)
5.Angie
6.Fool to Cry
7.Beast of Burden
8.Miss You
9.Respectable
10.Emotional Rescue
11.Start Me Up
12.Waiting on a Friend
13.Undercover of the Night
14.Mixed Emotions
15.Harlem Shuffle
16.Anybody Seen My Baby?
17.You Got Me Rocking
18.Don’t Stop
19.Doom and Gloom
20.One More Shot

Rok wydania: 2012
Wydawca: Universal Music
http://www.rollingstones.com


Bardzo często bywa , że wielkie rzeczy powstają dzięki zbiegowi okoliczności, które z czasem zostają uznane jako przeznaczenie. Spotkanie Kietha Richardsa i Micka Jaggera, dziś wielkich osobowości muzyki, można porównać do zderzenia dwóch planet, wybuchu supernowej. Choć wtedy w 1960 roku , kiedy na siebie wpadli w pociągu linii Southern Line kursującego z Dradford do Londynu wyglądało to na czysty przypadek. Chłopcy znali się wcześniej z widzenia, ale teraz jeden szczegół spowodował, że ich znajomość nabrała innego wymiaru. Siedemnastoletni wówczas Mick trzymał pod pachą zestaw płyt amerykańskich bluesmanów, trudno dostępnych na Wyspach, dlatego Keith postanowił zagadać do rówieśnika. W tak banalnych okolicznościach rozpoczęła się jedna z największych i burzliwych przyjaźni w historii rock’n’rolla. Debiut na scenie grupy która początkowo przyjęła zaproponowaną przez Briana Jonesa nazwę The Rollin’ Stones ( zaczerpniętą od tytułu utworu Muddy Watersa), także był efektem szczęśliwego ułożenia pewnych zdarzeń. Alexis Corner otrzymał zaproszenie od sieci BBC, by wraz ze swoim zespołem Blues Incorporated wystąpić w radiowej audycji Jazz Club. Występ na żywo miał się zostać wyemitowany w czwartek , a więc w dniu w którym cyklicznie odbywały się ich koncerty w londyńskim klubie Marquee przy Oxford Street. Trzeba było znaleźć zastępstwo. Wybór padł na zespół znajomych kolesi, częstych gości klubu. Alexis bliżej znał Micka młodziutkiego wokalistę, który zaliczył kilka występów z Blues Incorporated. W ten sposób nikomu nieznana grupa w składzie Brian Jones (gitara), Kieth Richards (gitara), Mick Jagger (śpiew), Dick Taylor (gitara basowa), Ian Steward (pianino) i Mike Avory (perkusja), zagrała swój pierwszy koncert przed publicznością. Był 12 lipca 1962 roku i ten dzień przyjmuję się jako oficjalną datę narodzin The Rolling Stones.

Od początku roku 2012 świat zaczął się mocno niepokoić brakiem jakichkolwiek zapowiedzi świętowania pięćdziesiątej rocznicy działalności największej rock’n’rollowej kapeli świata na scenie. Pojawiały się zdawkowe informacji o kolejnym kryzysie relacji pomiędzy Mickiem i Keithem , powodem którego miały być niektóre opinie na temat atrybutów męskości Jaggera , zamieszczone w rewelacyjnej autobiograficznej książce Richardsa pt. „Życie”. Nadpobudliwego frontmana Stonesów miał wkurzyć fakt, że kolega wyrażał się o nich zbyt…. „krótko”… Plotki?

Cokolwiek było powodem opóźnienia prac nad program świętowania jubileuszu, udało się znaleźć kompromis i już latem pojawiły się pierwsze wzmianki na temat rocznicowych wydawnictw. Pod koniec czerwca zaprezentowali odświeżoną, specjalną wersję słynnego loga, zaprojektowanego przez studenta Royal College of Art w Londynie Johna Pashe , a które po raz pierwszy pojawiło się na cudownym albumie „Sticky Fingers” z 1971 roku. Następnie do wszystkich fanów dotarła wieść o specjalnym filmie dokumentalnym „Crossfire Hurricane”, przedstawiającym najważniejsze momenty kariery zespołu. Z końcem sierpnia gruchnęła plotka na temat pierwszych terminów koncertowych , zaś czwartego września świat usłyszał oficjalną zapowiedź wydania kolejnego albumu The Rolling Stones, niestety na razie składankowego o intrygującym tytule „GRRR”.

12 listopada słowo stało się faktem i do sklepów trafiły najważniejsze utwory zespołu zamieszczonych na kilku dyskach CD. Wersja podstawowa to 40 piosenek na dwóch płytach, rozszerzona zwiera 50 na 3 CD, natomiast Super deluxe edition 80 utworów na 4 CD. Każda z tych kolekcji rozpoczyna się numerem „Come On”, wydanym na pierwszym singlu Stonesów w 1963 roku i wraz dźwiękami debiutanckiego przeboju wsiadamy do sentymentalnego pociągu, który wyruszył pół wieku temu z Dradford. Mijamy kolejne stacje, bardzo dobrze znane każdemu miłośnikowi rocka. Upływają lata, dekady i w końcu docieramy do roku 2012. „Doom and Gloom” oraz „One More Shot” oto dwie premierowe piosenki w zestawie przedstawiające The Rolling Stones w wyśmienitej wręcz kompozytorskiej formie. Zaostrzają apetyt na więcej i utrzymują przy życiu nadzieję, że to nie ostanie przystanki na drodze tego najsłynniejszego rock’n’rollowego pociągu. Czekamy na kolejną płytę z premierowym materiałem !!! A póki co jak mawia Humphrey Bogart w kultowej „Casablance”: „Play it again Sam….” („Zagraj to jeszcze raz Sam..”)

Za koszmarną okładkę: 9/10

Witold Żogała

Dodaj komentarz