1. Bulb (0:09)
2. While Growing my Hair (3:53)
3. I will be Absorbed (5:10)
4. Fugue in D Minor (2:46)
5. They laughed when I sat down at the Piano… (1:17)
6. The song of McGuillicudie the Pusillanimous (5:07)
7. Boilk (1:00)
8. Symphony No 2 (22:26)
a) Movement 1 (5:47)
b) Movement 2 (6:20)
c) Blane (5:28)
d) Movement 4 (4:51)
Rok wydania: 1970
Wydawca: Deram
Ten niezwykle ciekawy zespół, to właściwie trio: Dave Stewart (organy,
fortepian, generator dźwięku), Hugo Martin Montgomery – Campbell (śpiew,
bas, organy, fortepian) i Clive Brooks (perkusja). Powstał w Londynie w
1968 roku, wcześniej muzycy wraz z Stevem Hillagem występowali pod
nazwą Uriel. Panowie Stewart, Campbell, Brooks a także Hillage, pod
zmyślonymi imionami i nazwiskami nagrali również płytę „Arzachel”.
Pierwsza długogrająca płyta („Egg”) na rynek trafiła w marcu 1970 roku.
Już w grudniu w tym samym roku wydana została kolejna „The Polite
Force”. Dwa lata później zespół opuścił perkusista Clive Brooks i zespół
praktycznie się rozpadł. W międzyczasie pod szyldem Khan nagrał wraz z
byłym kolegą Stevem Hillagem świetny album „Space Shanty”. Zespół
reaktywował się w 1974 nagrywając ostatnią swoja płytę „Civil Surface”. W
grudniu 1974 roku Egg definitywnie się rozpadł. Dave Stewart
kontynuował swoją karierę w grupie Hatfield And The North.
Spośród trzech płyt które stworzyli najbardziej urzekła mnie jednak ta debiutancka – „Egg”
W składzie zespołu brak gitarzysty, tak więc charakterystyczną cechą
muzyki jest brzmienie organów Hammonda, a także wszelakie improwizacje
kreowane dzięki generatorom dźwięku. Ich awangardowe podjecie do muzyki
łączyło z sobą elementy rocka progresywnego, jazzu, psychodelii a także
muzyki klasycznej. Na płycie Egg wlepione zostały fragmenty Fugi Bacha w
„Fugue In D Minor”, „Święto wiosny” Igora Strawińskiego i „W grocie
Króla Gór ” Edwarda Griega w „Symphony No.2”. Dużą rolę odgrywają tutaj
również psychodeliczne dźwiękowe eksperymenty, dlatego nie jest to
muzyka najłatwiejsza w odbiorze, ale bez wątpienia niezwykle
intrygująca.
Marek Toma