Morning Listeners
Responsibility
The Ticket
Queen Remedy
Bumpin’
I’ been thinking of you
Entertain me!
Soul Rebel (song for red)
Eyes on the prize
Cruel World (bye bye)
I Wish I Wish
Closing Time
Rok wydania: 2023
Wydawca: Antena Krzyku
Słuchając debiutanckiej płyty grupy Penthouse zastanawiam się czy obecnie „załapie” muzyka inspirowana Davidem Bowie, Iggym Popem i Nickiem Cave’em. A powinna, bo w alternatywie znad Wisły jeszcze nie słyszałem tak interesującego scalenia wymienionych scenicznych osobowości. Wcale nie mam na myśli bezrozumnego kopiowania, ale wyznaczenia sobie ram, stworzenia fundamentów na których zbudowali swój własny przybytek zwany „music undersea” , prawdziwy brzmieniowy penthouse. Na razie wymieniłem tylko swoje skojarzenia i odczucia ale jako autorom przysługuje im pierwszeństwo w opisywaniu własnej twórczości, a piszą o niej w ten sposób:
“To co robimy wskazuje na poszukiwanie nowych wizji, tekstur i piosenek w niezamieszkałym miejscu w którym można odnaleźć zakurzone soulowe winyle z 70s-ów i studyjne produkcje z syntetycznych lat 80tych” . Ich wykładnia ma sens, biorac po uwagę, że Bowie i Pop zawsze ispirowali innych muzyków, których płyty może dziś zalega kurz. Ja mam wielką nadzieję, że czas łagodniej się obejdzie z pierwszą płytą zespołu Penthouse, bo jest warta tak częstego grania by kurz nie dał rady jej zwycięzyć.
W tych rockowo soulowych zgrywkach wspaniale się odnajduje wokalista Michał Strażewski, to jego śpiew kieruje myśli w stronę Iggiego Popa. Jego niski i aksamitny tembr głosu nadaje piosenkom jakiejś szlachetności. Podobni wokaliści zawsze mieli pierwszeńswo nad tymi, którym natura poskąpiła tej dawki naturalnego zniewolania audytorium. A Strażewski potrafi należycie wykorzystać swój talent.
Nie ukrywam, że szczególnie lubię muzykę inspirowaną retro brzmieniami. Music Undersea jest prawdziwie ambitnym podejściem do stworzenia czegoś unikalnego bazując na wysokogatunkowej muzyce poprzednich dekad. Słuchajcie tej płyty by kurz nie miał szans.
9/10
Witold Żogała
