CD1:
Iron Fist (40th Anniversary Master)
Heart of Stone (40th Anniversary Master)
I’m the Doctor (40th Anniversary Master)
Go to Hell (40th Anniversary Master)
Loser (40th Anniversary Master)
Sex and Outrage (40th Anniversary Master)
America (40th Anniversary Master)
Shut It Down (40th Anniversary Master)
Speedfreak (40th Anniversary Master)
(Don’t Let 'Em) Grind Ya Down (40th Anniversary Master)
(Don’t Need) Religion (40th Anniversary Master)
Bang to Rights (40th Anniversary Master)
Remember Me, I’m Gone
The Doctor (Jacksons Studio demos – October 1981)
Young & Crazy (Alternative version of Sex and Outrage) (Jacksons Studio demos – October 1981)
Loser (Jacksons Studio demos – October 1981)
Iron Fist (Jacksons Studio demos – October 1981)
Go to Hell (Jacksons Studio demos – October 1981)
Lemmy Goes to the Pub (Alternate Version of 'Heart of Stone’)
Same Old Song, I’m Gone (Alternate Version of 'Remember Me, I’m Gone’)
(Don’t Let 'Em) Grind You Down (Alternate Version)
Shut It Down (Jacksons Studio demos – October 1981)
Sponge Cake (Instrumental) (Jacksons Studio demos – October 1981)
Ripsaw Teardown (Instrumental) (Jacksons Studio demos – October 1981)
Peter Gunn (Instrumental) (Jacksons Studio demos – October 1981)
CD2:
Iron Fist (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Heart of Stone (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Shoot You in the Back (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
The Hammer (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Loser (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Jailbait (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
America (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
White Line Fever (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
(Don’t Need) Religion (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Go to Hell (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Capricorn (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
(Don’t Let 'Em) Grind Ya Down (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
(We Are The) Road Crew (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982) 14. Ace of Spades (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Bite the Bullet (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
The Chase Is Better Than the Catch (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Overkill (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Bomber (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Motörhead (Live at Glasgow Apollo, 18th March 1982)
Rok wydania: 2022
Wydawca: BMG
https://imotorhead.com/
Bardzo dobrze, że podobne płyty wracają, że rozpoczynają od nowa swoje życie, choć bez tych szans na sukces jak przed czterema dekadami. Czterdzieści lat minęło od ukazania się piątej płyty studyjnej Motörhead o tytule „Iron Fist” i na półki sklepowe trafiła odświeżona wersja w formie de luxe. Przed laty nie miała łatwo. Ukazywała się zaraz po wielkim sukcesie płyty koncertowej „No Sleep ’til Hammersmith”, która przysporzyła zespołowi wielu nowych zwolenników. Wcześniej grupa wydała jeszcze przecież , do tej pory uważane za najlepsze w karierze, albumy „Overkill” „Bomber” i „Ace Of Spades”, na których dopracowali swój styl do perfekcji. Kiedy w okolicznościach konsumpcji zasłużonego sukcesu przyszło im nagrywać kawałki na ciąg dalszy, Lemmy odpływał w alkoholowym zamroczeniu, a perkusista Phil Taylor w narkotykowym otumanieniu. Mieli jakieś fragmenty utworów i z tego starali się ukręcić cały winyl. „Niemiłosiernie męczyliśmy się z tym albumem, bo pisanie piosenek szło jak po grudzie” powiedział lider Motörhead. Ponadto kontrolę nad produkcją przejął gitarzysta Eddie Clark, a efekt końcowy bardzo się nie spodobał Lemmiemu. Pewnie owe trudności w pracy zaważyły na ostatecznej jego opinii co do zawartości „Iron Fist” i od początku frontman publicznie krytykował dopiero co wydaną płytę w 1982 roku: „daliśmy ciała ot, co”.
Nieprawda. Mnie, jako sympatyka Motörhead, wtedy nowa płyta się spodobała. Fakt, różniła się nieco od poprzednich ale poszła w dobrym kierunku. Momentami odchodzili od punk metalu na rzecz stricte heavy metalowych rzeczy. Początek lat 80-tych należał do zespołów grających heavy i „Iron Fist” świetnie się komponował z aktualną sceną mocnego rocka. Utwory „Go to Hell” i „Looser” idealnie oddają ducha tamtego czasu. Nie zabrakło też starego Motörhead i na przykład w piosence „Speedfreak” znowu grają chuligańskiego punka. Będę także polemizował z krytyką okładki, bo zaciśnięta mosiężna pięść i gotyckie litery świetnie zostały ze sobą zestawione i pomimo iż niektórzy zżymają się na jej ponury charakter, dla mnie pozostaję jedną z najbardziej ulubionych z katalogu grupy.
W tegorocznym, rocznicowym wydaniu regularna płyta została uzupełniona o bonusowe utwory czyli niepublikowane wersje demo. Dodatkowo dołożono drugi dysk, na którym jest pełen koncert transmitowany przez Radio Clyde z 18 marca 1982 roku. Całość opakowano w mini książkowej formie w której znajdziemy dokładną historię i okoliczności powstawania albumu.
Zawsze lubiłem „Iron Fist”, a teraz lubię jeszcze bardziej. Pewnie dlatego, że nadmienione nowe życie płyty odkurza i moje wspomnienia. A to były fajne czasy dla fana heavy metalowego grania.
8/10
Witold Żogała
