1. Aeternitas
2. Ewig
3. Nur Für Uns
4. Blind (featuring Eisblume)
5. Regenbogen
6. Wieder Einmal Rot
7. Tausendschön
8. Schwarzer Sand
9. Et In Arcadia Ego
10. Von Anfang An
11. Wo Das Meer…
12. Schuld
13. Unterwegs
14. Sing!
15.Mein Kind
Rok wydania: 2012
Wydawca: Drakkar
http://www.letzte-instanz.de
To już dziesiąty (licząc koncertówkę) album zespołu z Drezna, założonego jednak kilka lat po zniknięciu z mapy państwa zwanego NRD. Co proponuje słuchaczom „Ostatnia Instancja”? Trudno określić to w jednym zdaniu… Bo na „Ewig” znajdziemy utwory o zdecydowanie metalowym i gotyckim charakterze, z mocnymi riffami i dużej dawce mroku, ale z drugiej stronie grupa nie waha się pożeglować w ewidentnie popowe rejony, czego najlepszym przykładem jest chyba „Blind”, nagrany z gościnnym udziałem wokalistki. Refren tej ballady jest tak nośny, że mógłby z powodzeniem trafić do mas (recenzując płyty stricte niemieckich kapel wolę unikać słowa „rzesz”…).
Letzte Instanz ma dosyć niestandardowe instrumentarium jak na rockowy band: oprócz zestawu obowiązkowego – często i gęsto słychać skrzypce oraz wiolonczelę. Na pewno przydaje to kolorytu – dość schematycznym i przewidywalnym w sumie – kawałkom.
Moi prywatni faworyci to: intrygujący wstęp i tytułowy utwór; ostry, nieco rammsteinowy „Schwarzer Sand”, „Unterwegs” z fajnie wywijającymi skrzypcami, folkowy „Wo das Meer…” oraz urocze ballada „Mein Kind”.
Interesująca płyta, warto się z nią bliżej zapoznać, a może i zaprzyjaźnić…
8/10
Robert Dłucik
