Płyta miesiąca – Marzec 2018
1. Firepower
2. Lightning strike
3. Evil never dies
4. Never the heroes
5. Necromancer
6. Children of the sun
7. Guardians
8. Rising from ruins
9. Flame thrower
10. Spectre
11. Traitars gate
12. No surrender
13. Lone wolf
14. Sea of red
Wydawca: Sony Music
Rok wydania: 2018
http://www.judaspriest.com
Priest powrócił z kolejnym albumem. Zasiadałem do „Firepower” z dużymi
obawami. Powody były dwa. Pierwszym w mojej ocenie niezbyt udany
poprzedni krążek „Redeemer of souls”, po drugie walka Glenna Tiptona z
postępującą chorobą. Na szczęście Bogowie metalu stanęli na wysokości
zadania i stworzyli jeden z najlepszych albumów od czasu „Painkillera”.
Co prawda nie znajdziemy tu halfordowskich górek, ale w zamian grupa
serwuje rzetelny, klasyczny metal. Całość ubrana w bardzo porządne i
potężne brzmienie. Album pilotują single „Firepower” i „Spectre”. Moimi
ulubionymi zaś są „Evil never dies ” czy „Necromancer”. Album
„Firepower” na pewno będzie mianowana do rangi płyty roku w wielu
podsumowaniach. W moim podsumowaniu na pewno.
Mariusz Fabin
“Firepower” to bez wątpienia najlepsze wydawnictwo JUDAS PRIEST od czasu
kultowego (i w tamtym czasie eksperymentalnego) “Painkiller” – to nie
podlega dyskusji! I choć nowy album, nie jest tak przełomowy co
wspomniany powyżej klasyk, to bez wątpienia ma on w sobie coś
szczególnego. Halford i spółka ewidentnie poczuli chęć do tworzenia
rasowego heavy metalu. Coś mi też podpowiada, że nie bez znaczenia
pozostaje tu osoba Andy Sneapa – prawdopodobnie miał on duży wpływ na
obrany kierunek muzyczny. W rezultacie wyszedł bardzo dobry, konkretny,
profesjonalnie wyprodukowany album. JUDAS PRIEST dali dobry przykład
tego, że po tylu latach wciąż można nagrać solidny metalowy materiał z
werwą – można? Oczywiście, że tak!
PS. Może ktoś potrafi zainicjować współpracę A.S. z IRON MAIDEN – tam powrót mocy byłby wysoce wskazany…
Marcin Magiera
Po „Firepower” raczej sięgnąłem z obowiązku niż wewnętrznej potrzeby.
Ostatnie albumy ikony heavy metalu były więcej niż rozczarowujące, ale
pochlebne opinie na temat nowego materiału spowodowały, że się
skusiłem…. i to była dobra decyzja! To jest JUDAS PRIEST jak za
najlepszych swoich lat – jest energia, świetne melodie, jest motoryka i
rewelacyjne solówki. Nie można było tak od razu, trzeba było czekać z
nagraniem takiego krążka tyle lat?
Piotr Michalski
Nie spodziewałem się wiele po nowym albumie legendy heavy metalu,
tymczasem zostałem bardzo mile zaskoczony. Panowie – na szczęście –
darowali sobie epickie eksperymenty a la Nostradamus i zagrali to, co
potrafią najlepiej. Wyszło więcej niż dobrze, a gdyby tak skrócić
„Firepower” o 2-3 kompozycje – byłoby jeszcze lepiej. Ale.. nie ma co
narzekać. Judas Priest jest w formie!
Robert Dłucik
Fajny ten nowy Judas Priest. Po prostu naprawdę dobrze się go słucha.
Pasuje mi niewymuszony sposób w jaki skomponowane są utwory, nie ma tu
zbytniego napinania klaty, czy też prób udowadniania że oto właśnie mamy
do czynienia z dziełem wiekopomnym. Bo tak nie jest.
„Firepower” to garść przyjemnych kompozycji, masa klawych riffów i
melodii, w sam raz solówek. Całość brzmi porządnie, klarownie, ale i tu
doświadczymy umiaru.
Fajna płyta. Kupuję!
Piotr Spyra
W zasadzie zawartość nowego albumu Judas Priest można określić krótko:
nihil novi. Grają w podobny sposób jak dwie, trzy dekady temu. Z tym że
nie jest to zarzut, ponieważ na „Firepower” skumulowali swoje świetne
momenty sprzed lat. Jest więc dynamicznie, kiedy trzeba melodyjnie. Jest
krzykliwy Rob Halford i heavy metalowe gitary. Same sprawdzone
receptury, jednak trzeba mieć odpowiednio wysokie umiejętności, żeby
nawet z gotowego przepisu stworzyć smakowite danie.
Witold Żogała
