1 Deep Water
2 Circular Eclipse
3 Palimsest
4 Gallery Retrospective part1
5 Gallery Retrospective part2
Rok Wydania: 2010
Wydanie własne
http://www.myspace.com/insignepl
Na początku wpadło mi w ucho kilka dźwięków w necie. Jak wiadomo
zazwyczaj zespoły umieszczają skompresowane do granic możliwości pliki.
Więc stwierdziłem, że to zapewne zarys. Kiedy płyta dotarła do redakcji
opakowana w niezły booklet wstąpiła we mnie nadzieja, która została
zamordowana tuż po włożeniu płyty do odtwarzacza.
Przyznam, że ostatnio tak kiepskie jakościowo demo słuchałem jakieś 15
lat temu… kiedy sam je nagrałem wraz z kolegą. Jeśli nie pokłady
dobrej woli pewnie po kilku chwilach odłożyłbym płytę bezpowrotnie w
kąt.
Jednak do tego co prezentuje grupa Insignie muszę podejść dwutorowo.
Jakość nagrania, to jedno, ale jakość muzyki, to zupełnie co innego. W
momencie kiedy zmusiłem się do przesłuchania materiału, przyznam, że
podoba mi się zarówno struktura utworów, a i umiejętności muzyków nie
budzą zastrzeżeń. Jest ciężko, jednak solówkom nie można odmówić
melodyki. Sporo tła klawiszowego, ale też elektronicznego zakręconego
klimatu.
Wokalnie – nisko, niezbyt melodyjnie, gdzieś na skrzyżowaniu Sirrah i…
Osada Vida, do tego trochę przesterów. Bardzo pozytywnie jawi nam się
perkusista, który swoją grą dodaje muzyce kolorytu. Wraz ze sprytnie
dudniącym basem tworzą ciekawą sekcję.
Odnoszę wrażenie, że zespół swój styl próbuje zaczepić gdzieś na styku
muzyki progresywnej, post rocka i doom metalu… chyba że to kwestia
brzmienia. Jeśli chodzi o gitary, to przyznam, ze jest tu klika
wyczesanych solówek, a i rytmicznie nie ma się do niczego przyczepić…
do tego na klawiszowym tle soczysta gitara dodaje kolejny melodyjny
pierwiastek. Poza tym im bardziej w las… tym i brzmienie jest lepsze.
Gitara solowa w drugiej części Gallery Retrospective, może zachwycić.
Zresztą i klawiszowe wariacje sprawiają, ze jest to utwór, który bryluje
na krążku.
Seen from a distance, w związku z jakością typowego demo, to
zdecydowanie materiał dla krytyków, postronnemu słuchaczowi radzę mijać
go z daleka. Zespół jednak chętnie usłyszałbym na żywo, a może by tak
zarejestrować materiał w studiu radiowym (niedawno zespół grał w radio
PIK)? Przyznaję, że na płytę zawierającą te same utwory zarejestrowane w
studio i porządnie wyprodukowane – chętnie wydałbym pare złotych…
Jeśli ktoś zatem zapyta czy Insignie to zespół z potencjałem, nie
zawaham się potwierdzić. Obawiam się jednak, że wiele będzie zależało od
funduszy, a może przypadku – czy ktoś, tak jak ja, uwierzy w ten
materiał.
Piotr Spyra
