1. Ouverture
2. A Strange Valley of Exile
3. The Hesitation of Icarus
4. Roses & Rue (part. I)
5. Roses & Rue (part. II)
6. A Song of Hate and Hope
7. Interlude
8. Overskies Telegram (Including the March of Death)
9. As Guilty As Possible!
10. Musical Chairs II (After the Rain)
11. Ôde à Lou
12. Fermeture
Rok wydania: 2010
Wydawca: Stilll
http://www.myspace.com/theguiltybrothers
Orientalizujący wstęp jakby wyjęty z gabrielowskiej „Pasji” sprawił, że
wzmógł się mój apetyt na muzykę penetrującą rejony world music, jednak
nic z tego, to jedynie krótkie wprowadzenie. Dalsza cześć materiału
sprawia, że nie ma wątpliwości, mamy do czynienia z ostrą muzyką
rockową, jednak próba wyraźnej klasyfikacji gatunkowej wymyka mi się
spod kontroli: hard rock, psychodelic rock, post rock, metal, indie
rock, a może wszystkiego po trochu? Taka różnorodność i oryginalność
muzyczna sprawia, że zespół idealnie wpisał by się w ramy Off Festiwalu,
imprezy organizowanej corocznie przez wokalistę Myslowitz, Artura
Rojka.
Wracając do muzyki, w niektórych partiach wokalnych słychać małą dozę
ozbourneowskiej maniery, doszukać się można tutaj również pewnych
zeppelinowskich wpływów. Oprócz tego, wiele zakręconych, gitarowych
solówek, psychodelicznej, narkotycznej aury, „brudnych” brzmień i
specyficznego klimatu, którego jednak nie można w pełni docenić podczas
pierwszego pobieżnego słuchania. Tak w najprostszy sposób
scharakteryzowałbym muzykę tej bez wątpienia interesującej belgijskiej
grupy.
Najciekawszy fragment płyty (jak dla mnie), to najbardziej
psychodeliczny, a zarazem najdłuższy „Overskies Telegram”, nieco
odjechany jak na balladę, jednak najbardziej balladowy „Musical Chairs
II (After the Rain)” i ostatni w zestawie „Fermeture”, swym klimatem
zbliżony nieco do zeppelinowskiego „Since I’ve Been Loving You”.
Muzyka bez wątpienia intrygująca, choć wcale nie łatwa w odbiorze. Z
resztą nie tylko muzyka ale również okładka wzbudza wiele
kontrowersji…
6,5/10
Marek Toma
