1. Black Moon
2. Paper Blood
3. Affairs Of The Heart
4. Romeo And Juliet
5. Farewell To Arms
6. Changing States
7. Burning Bridges
8. Close To Home
9. Better Days
10. Footprints In The Snow
Rok wydania: 1992
Wydawca: PolyGram Records
Po wieloletniej przerwie, panowie Emerson, Lake oraz Palmer postanowili
znów razem wziąć się do roboty czego efektem był album „Black Moon”.
Okazało się jednak, ze z upływem lat, eksperymentatorskie zapędy muzyków
nieco osłabły a krążek, który został zaprezentowany publiczności miał z
progrockiem już niewiele wspólnego.
Na Black Moon dominują dźwięki, które można nazwać wypadkową tego co
prezentują zespoły spod znaku neo prog rocka oraz AOR. Dużo tu ładnych,
wpadających w ucho melodii i przebojowych aranżacji. Na uwagę zasługują
otwierający, tytułowy Black Moon z patetycznym zakończeniem i rytmem,
który mnie osobiście kojarzy się z We Will Rock You – Queen. Ciekawie
wypada ballada Farewell To Arms z niezwykle nastrojową zwrotką i
podniosłym refrenem. Szkoda tylko, że pod koniec pojawiają się klawisze
a’la Casio wygrywające słodka melodię – brrrrr tu trochę lukru za dużo.
Instrumentalne Changing States powinno przypaść do gustu zwolennikom
muzyki filmowej, a radiowe na wskroś AOR-owe Burning Bridges to
przykład ładnej pop rockowej melodii, która z progresywnym graniem nie
za wiele ma wspólnego. Zapewne kontrowersje wzbudzi Romeo And Juliet
Prokofiewa. Znam osoby, które twierdzą, że wykonanie ELP to profanacja,
nie mniej mnie ta wersja odpowiada i słucham jej z przyjemnością.
Black Moon miało być początkiem wielkiego powrotu ELP. Zadanie udało się
wykonać połowicznie, bo jak wiemy po kolejnym In the Hot Seat nastała
wydawnicza cisza. Nie jest to zły krążek, choć pewnie wiele osób zawiódł
i nie tak wyobrażały sobie one to wydawnictwo.
6/10
Piotr Michalski
