1. Black Metal (Venom cover)
2. Satan My Master (Bathory cover)
3. Dead Men Don’t Rape (G.G.F.H.cover)
4. Nocturnal Fear (Celtic Frost cover)
5. Burn in Hell (Twisted Sister cover)
6. Perfect Strangers (Deep Purple cover)
7. Metal Heart (Accept cover)
8. Nocturnal Fear (Celtically Processed) (Celtic Frost cover)
Rok wydania: 2024
Wydawca: Nuclear Blast
Ostatni album DIMMU BORGIR ukazał się w roku 2018, a więc trochę już czasu upłynęło. Dodatkowo, w tym roku, zespół świętuje 30-ą rocznicę powstania. Jak więc uczcić okrągłe urodziny? Najlepiej byłoby nową płytą, ale panowie (niestety) poszli na skróty, zebrali nagrane, już wcześniej, przez siebie covery i wydali pod postacią płyty „Inspiratio Profanus”.
Mamy tu więc ekspresyjne, dynamiczne i agresywne „Black Metal” (Venom),„Satan My Master” (Bathory) czy „Nocturnal Fear” (Celtic Frost). Jest eksperymentalny i zimny niczym lód „Dead Men Don’t Rape” (G.G.F.H) są w końcu klasyki muzyki heavy metalowej w postaci ciężkiego „Burn in Hell” (Twisted Sister) oraz „Metal Heart” (Accept) z obowiązkowym motywem z „Dla Elizy” Beethovena. Jest, w końcu, klasyk nad klasyki, czyli „Perfect Strangers” Deep Purple, choć w zaprezentowanej przez zespól wersji nie do końca mnie przekonuje (wokale).
Rozczarowanie? Trochę tak, choć okraszone znakomitą okładką autorstwa Pawła Marca, który jest nie tylko znakomitym wokalistą, ale i grafikiem.
Piotr Michalski
