ANIMATIONS – 2023 – Contemporary Guide to Modern Living

1. Ashwagandha Propaganda 04:57
2. Visions 04:27
3. Donor of Consciousness 04:57
4. Digital Royalty 05:42
5. An Epitaph for the Wasted Childhood 04:26
6. Broken Clock 06:32
7. The Final Bow 03:31
8. Modern Suicice 05:46

Rok wydania: 2023
https://www.facebook.com/animationsofficial/

Dłuższą chwilę przyszło nam czekać na nową muzykę od Animations. I o ile poprzednia przerwa między wydawnictwami nie była krótka, tym razem cykl ten wydłużył się do sześciu lat. W galopującym świecie, różnice w klimacie, podejściu muzyków do pisania utworów, słychać przy znacznie krótszych przerwach. Obcując ze sceną rockową/metalową i znając repertuar zespołu, czasem odnosi się wrażenie, że dany zespół kontynuuje swoją stylistykę, ale poczynił nie jeden, ale dwa kroki w przyszłość. Jeśli o Animations chodzi, zafundowali swego czasu swoim sympatykom, skok o pokolenie, ale wiele już na ten temat tuszu przelano. Do naszych odtwarzaczy trafia obecnie „Contemporary Guide to Modern Living” i może zaskoczyć, ale nie zaszokuje odbiorców Animations 2.0.

Do czego zmierzam? Upartuję w brmieniu zespołu pewnego okrzepnięcia. W moim odczuciu utwory są na nowym krążku bardziej przemyślane. Poprzednio udzielało mi się wrażenie metalcorowego entuzjazmu, tym razem klimat jest bardziej prorefleksyjny. I nie tylko o lirykach mowa… Zauważyłem pewien stylistyczny patent, który mi się podoba. Bywa bowiem, że w miejsce ściany dźwięku, za tło robi jedynie pojedynczy patent, riff, czy motyw basowy. Położona na tym linia wokalna robi się bardzo przestrzenna. Co więcej, zespół porusza się z niekomfortowych skalach, tworząc melodie niepokojące słuchacza. Całość zatem nie jest łatwa i przyjemna, raczej powoduje uczucie zadumy a nawet melancholii (przynajmniej u mnie). I jeśli nie słuchaliście jeszcze singli moglibyście pomyśleć że grupa zalała nas co najmniej ambientem. Nic z tych rzeczy. Domeną Animations jest nadal inteligentne napierd@lanie (za przeproszeniem).

Podobają mi się solówki na tej płycie, nie ma w nich nacisku na wirtuozerię, bardziej chodzi w nich o klimat. Zwraca uwagę również nisko zestrojony bas, często brzęczy jak klangowany… wizualizują mi się przy tym od razu wibrujące struny. Jakoś plastycznie to na mnie wpływa. Zauważyłem również kilka klawiszowych motywów, mimo że teoretycznie grupa zrezygnowała z tego wakatu. Jeśli wgryźć się w konkretne utwory, najbardziej zaskakuje chyba „Visions” kawałek zaserwowany w naszym rodzimym języku. Skłamałbym gdybym powiedział że wchodzi od pierwszego strzału, ale przyznam, że miałem niezwykle krótki okres adaptacji. Do moich faworytów zaliczę na pewno „Digital Royality” (wyróżniają go nienachalne klawisze w tle, ale nie to jest powodem) i instrumentalny „Broken Clock” z fajnymi melodiami. Następnie miewam na płycie ulubione motywy, do których zaliczę na pewno wykrzyczany na Kornową modłę motyw wieńczący otwieracz. Podoba mi się również patent, że album spięty jest muzyczną klamrą. Otwiera ją i zamyka ten sam motyw.

Do brzegu – nowa propozycja od Animations powinna spodobać się sympatykom ich wcześniejszej twórczości zakładając, że podobnie jak zespół nie stoją w miejscu. Zespół nagrał płytę bardziej przemyślaną niż poprzednie dwie. Ale mnie to pasuje. Żyjemy w zmiennym i dziwnym świecie, trudno oczekiwać że muzyka jako środek wyrazu nie będzie odpowiedzią na to co dzieje się za oknem.

7,5/10

Piotr Spyra