1. Roads
2. Stitches
3. Up On The Roof
4. The Most Important Fight
5. The Mender
6. Blue Knell
7. Haven
8. Hold My Breath
9. Before I Fall
10. Another Day
11. Left Alone
Rok wydania: 2013
Quietude Productions DA
http://acelsia.com/
Nie potrafię sobie przypomnieć kiedy ostatni raz miałem okazję redagować recenzje płyty zespołu pochodzącego z Norwegii. Tymczasem z tej krainy kojarzącej się z zimnem i fiordami trafiła do mnie płyta zespołu Acelsia.
Zespół tworzą dwie osoby: wokalistka i pianistka Malene Markussen oraz gitarzysta, basista i klawiszowiec Odd Henning Skyllingstad. Przy nagraniu płyty „Don’t Go Where I Can’t Follow” wspomógł ich na perkusji Bjorn Tore Erlandsen (z metalowej kapeli Aspherium). Ci, którzy znają trzy poprzednie Ep-ki zespołu mogą być trochę zdziwieni. Nowa Acelsia porzuciła swoje gotycko – doom metalowe brzmienie na rzecz muzyki dużo bardziej przystępnej i bardziej melodyjnej.
Nie martwcie się i nie obawiajcie. Nie przeszli na pop ani norwego disco. Teraz znacznie bliżej im do indie, alternatywy a nawet lekkiego industrialu z domieszką hard rocka.
„Pierwsze skrzypce” większości utworów stanowi mniej lub bardziej przestrojona i „zbajerowana” efektami gitara. Klawisze są raczej tylko drobnym dodatkiem wypełniającym wolne miejsca w muzycznej przestrzeni. Sprawnie pracuje sekcja rytmiczna, jest dynamicznie i żwawo choć są też utwory dużo spokojniejsze, mocno wyciszające całość. Prawdziwą ozdobą płyty jest jednak głos Malene. Ciepły, momentami melancholijny lecz gdy trzeba mocno atakujący psychikę, wkręcający się w mózg i długo tam pozostający. Nie wyobrażam już sobie w tej chwili tej muzyki z innym wokalem.
Acelsia wydała płytę na której każdy może znaleźć coś dla siebie. Ostre riffy – proszę bardzo, fajne rozbudowane solówki – też ich tu nie brakuje, przyjemny żeński wokal – do woli. Czego pragnąć więcej. Jeżeli nie ufacie temu co piszę, zawsze możecie obejrzeć i posłuchać oficjalny teaser tej płyty (poniżej). Zachęcam bo warto. 11 utworów których odsłuch sprawi Wam na pewno dużo przyjemności.
8/10
Irek Dudziński
