CYRIL – 2019 – The Way Through
„The Way Through” trudno będzie zawojować muzyczny świat. Na pewno jednak jest to materiał, który przypadnie do gustu fanom nieco mniej oczywistych dźwięków…
CYRIL – 2016 – Paralyzed
W trzy lata po debiutanckim „Gone Through Years” niemiecka formacja Cyril powraca z krążkiem „Paralyzed” i nie będzie przesadą jeżeli napiszę, że jest to album lepszy od swojego poprzednika.
WUTHERING HEIGHTS – 2010 – Salt
Tego trzeba posłuchać i jeżeli nie za pierwszym razem, to na pewno za którymś kolejnym „Salt” odkryje przed słuchaczem swoją tajemnicę. Wilki morskie do ataku, żagle w górę i niech sól morska nas obmywa
WRIGHT, RICHARD – 1996 – Broken China
Pozycja wybitna,jedna z tych do których często się powraca, szczególnie godna polecenia wszystkim fanom Pink Floyd i pomimo tego że od premiery minęło już aż 12 lat, to nadal wywołuje ogromne emocje.
WRIGHT, RICHARD – 1978 – Wet Dream
Chyba nikt z członków Pink Floyd nie nagrał tak subtelnego i ciepłego albumu solowego. Płyta Wet Dream działa jak plaster na życiowe rany, jak tabletka przeciwbólowa, jak poduszka na zmęczoną głowę.
WORSELDER – 2017 – Paradigms Lost
Pozbawiony śladu surowizny ociekającej posoką, smrodu siarki i ponurej ascezy, a przy tym doskonale brzmiący.
WOODWORTH, ANDREW PAUL – Eddy Ate Dynamite
Eddy ate Dynamite to album skierowany do osób, które potrzebują wyciszenia i chwili relaksu przy nieco mniej wymagającej muzyce. Krążek Woodwortha to kilkadziesiąt minut przyjemnej w odbiorze pop rockowej muzyki i choć do zachwytów jest mi niezmiernie daleko to nie żałuję czasu, który poświęciłem na przesłuchanie tego materiału
MORIAH WOODS – 2019 – Old Boy
P.J. Harvey spotyka Florence Welch, z przyjacielską wizytą wpada do nich Nick Cave i cała trójka ogląda właśnie kolejne odcinki kultowego serialu „Miasteczko Twin Peaks”. Tak w skrócie można opisać klimat tego albumu. Ale żadne krótkie ani kwieciste opisy nie oddadzą głębi tych dziewięciu historii wziętych prosto z życia.
WOODLAND SPIRIT – 2018 – Tribute to Anathema
Tak czy siak, „Tribute to Anathema” to kawał bardzo przyjemnej muzyki do tego nagranej na wysokim poziomie. Woodland Spirit mogą być z siebie dumni, a teraz pora na płytę z materiałem autorskim, a ptaszki ćwierkają, że taki powstaje…
WOOD, RONNIE WITH HIS WILD FIVE – 2019 – Mad Lad: A Live Tribute to Chuck Berry
Cokolwiek by nie mówić o mankamentach wydawnictwa i tak jest to pozycja obowiązkowa dla fanów rock’n’rolla czy samego Ronniego Wooda, bo przecież także i on uważany jest obecnie za legendę rockowej sceny.
FACES OF SARAH, THE – 2006 – Lament
A jaka jest płyta „Lament”?. Gdybym chciał opisać ją jak najkrócej to napisałbym, że jest świeża, soczysta i po prostu bardzo fajna.
DOG’N’STYLE – 2016 – Pub’s Calling
Francuski region Szampania-Alzacja-Lotaryngia bezsprzecznie kojarzy się z wyśmienitymi winami i szampanami, jednak nie samym trunkiem spod znaku Bachusa człowiek żyje.
DOCTRINE X – 2009 – Mind Control
Słyszałem wiele tego typu zespołów zagranicznych. Jednak w Polsce jeszcze takie podejście do thrashu nie jest popularne. Nowy zespół na polskiej scenie nazwany Doctrine X, wydaje się za wzór sobie stawiać z jednej strony In flames, z drugiej strony klasyczny thrash, czy z przeciwległego bieguna mariaż agresji i melodii rodem z kapel metalcore’owych.
DOCKER’S GUILD – 2012 – The Mystic Technocracy (Season I)
Docker’s Guild, to projekt muzyczny Douglas R Dockera , który do realizacji swoich pomysłów zaprosił spore grono uznanych muzyków i wokalistów