Kategoria: Recenzje – T

Na krążku znajdują się po trzy utwory przedstawicieli amerykańskiego death metalu: nieistniejącego już Terrestrial Sphere ze stanu Nowy York (Demo 2007) oraz wciąż próbującego swych sił w tej materii – Eros Rot z Teksasu (Demo 2020).

ubicie dark elektro? Jeśli tak, to „5120” TACHION-X jest dla Was!

Jedyna pełnowymiarowa płytowa pamiątka po spotkaniu trójki muzyków – wirtuozów z trzech różnych pokoleń

Jeśli chodzi o tempo pracy nad nowymi wydawnictwami, stołecznemu zespołowi zdecydowanie bliżej do Toola niż dawnego Tangerine Dream. „Lost Tribe” ukazał się sześć lat po debiutanckim pełnowymiarowym albumie „Up To The Sun”.

Znakomita płyta, jestem pod ogromnym wrażeniem a TOŃ dopisuję do listy zespołów, którym będę się przyglądał!

Są młodzi i wściekli. „Anti-Human Terror “ grupy TECHNOPHOBIA to raptem 11-o minutowy wystrzał adrenaliny. Cztery utwory, które trafiły na to wydawnictwo niczym thrach/crossover’owy huragan przetaczają się po słuchaczu.

„Wieczna Kaźń” to ciekawe otwarcie, mam nadzieję, dłuższej przygody zespołu. Pierwszy krok jest konkretny i zdecydowany. Jestem na „TAK”.

Krzysztof Borek zdecydował się wskrzesić do życia swój muzyczny projekt TIM ORDERS. W 2018 roku ukazała się debiutancka płyta „Songs for Nobody”. Obecnie przy wsparciu wytwórni Farna Records, za pomocą muzyki i tekstów, postanowili powiedzieć nam „O wszystkim co ważne”.

Stylistycznie, to intrygująca fuzja przesyconego elektroniką rocka, alternatywy, muzyki industrialnej, zimnej fali i psychodelii

NinkigalRuler Of RamagAn Unsung LamentMaleficiumAyahuascaBaccanaleMidsommarblotWhat Was Lost Shall Be Lost No MoreDuendeNummoTwilight Of The Gods Rok wydania: 2023Wydawca: Napalm Records W recenzji dotyczącej drugiego aktu…

Nie należy jednak traktować nowej koncertówki TSA wyłącznie w kategoriach dokumentu. Już od pierwszych dźwięków otwierającego całość numeru „Maratończyk” słychać, że zespół zdążył wyciągnąć wnioski z jarocińskiej wpadki i porządnie przyłożył się podczas prób poprzedzających gliwickich występ. Muzycy są zgrani, świetnie się ze sobą dogadują i bez najmniejszych potknięć serwują rockowy cios za ciosem.

A wszystko zaczęło się od „TSA Live”. Przynajmniej ja to tak pamiętam. Koncertowa płyta wydana w 1982 roku uchwyciła to z czego TSA było znane bywalcom ich koncertów od dawna

  „Dark Christmas” to ciekawa płyta i myślę, że fani TARJI sięgną po nią bez chwili zastanowienia. Jeśli jednak ktoś szuka krążka ze świątecznymi przebojami do słuchania z rodziną to raczej nie polecam. Mogą nie zrozumieć zamierzeń Artystki.

Wokalista Slipknota powoli zamienia się w Mike’a Pattona. Na drugim solowym albumie udowadnia, że potrafi swobodnie poruszać się w różnych muzycznych rejonach, czasem nawet pokazuje różne oblicza w obrębie jednego utworu.