Kategoria: Recenzje – N

„Fog Electric” jest bez wątpienia ważnym, muzycznym krokiem zespołu, który pewnie nie rzuci muzycznego świata na kolana, jednak pozwala rokować duże nadzieje na przyszłość.

Całość przetoczy się po słuchaczu nie pozostawiając na nim suchej nitki. Jeśli ktoś lubi konkretną młóckę ze szczyptą porąbanego wykończenia powinien pochylić się nad tą pozycją.

W szkolnej skali ocen płyta może nie na „szóstkę”, ale piątkę dałoby się spokojnie wystawić (i przybić muzykom None).

„Interior’s Weather” nowy krążek krakowskiego NONAMEN nie jest płytą dla każdego. Zespół balansując gdzieś na pograniczu ekstremy znalazł swoją niszę co oznacza, ze muzyka przez nich serwowana jest niełatwa w odbiorze i raczej bez szans na spektakularny sukces.

Kto ceni sobie bardziej klimatyczne odmiany metalu z kobiecym wokalem (bez operowych ciągot – to akurat plus!) może spróbować.

kto lubi melodyjne rockowe gitarowe z wyczuwalnym namaszczeniem grunge’u, ten być może polubi muzyczną propozycję małopolskiego NoName

Non Opus Dei stworzył rzecz wyjątkową, materiał, który nie ma słabych punktów.

Całość robi naprawdę dobre wrażenie. Wraz z klawą okładką stanowi wydawnictwo, do którego chce się wracać. Pozwolę sobie nie faworyzować żadnego utworu.

Kto w death/black metalu poszukuje czegoś innego, czegoś mniej sztampowego, ten powinien zakosztować specyfiki „Tetramorph”.

Oglądając po raz n-ty to DVD zastanawiam się czy jest coś, czego by mi mogło na nim zabraknąć. Chyba tylko jakieś wielkiej orkiestry symfonicznej w tle.

Materiał zawarty na srebrnym krążku obejrzałem już kilkukrotnie i muszę powiedzieć, że za każdym razem mój zachwyt jest większy.

Muszę przyznać, że aspekt fabularny Alchemy. trafia do mnie bardziej niż Caamora. Mamy do czynienia z opowieścią na pograniczu mistyki i przygody osadzonej w epoce wiktoriańskiej.

Muzycy Neaghi wraz ze swym producentem Harshą Dasari stworzyli niezwykle udany concept album będący mieszanką thrash, death i black metalu, podany w progresywnej formie.

Jak wytłumaczę ocenę? Album jest niemal idealny w gatunku… Ćwiartka od kompletu za „niemal” i punkt odejmuję za formę narracji…
Jeśli ktoś z sympatyków neo-prog rocka nie słyszał tego albumu – zdecydowanie zachęcam do sięgnięcia po ten ciekawy krążek.