Kategoria: Recenzje – A

Kierunek w którym podąża zespół chyba bardziej mnie przekonuje niż na płycie poprzedniej.

Niemiecki Argos, regularnie co trzy lata raczy nas nowym materiałem studyjnym. „The Other Life”, jest już szóstą płytą zespołu. Praktycznie wszystkie albumy naszych zachchodnich sąsiadów utrzymane były na wysokim poziomie muzycznym. Pod tym względem nic się nie zmieniło.

Tyski THE ADEKAEM zaprezentował w tym roku swoje najdojrzalsze dzieło. Krążek „The Great Lie” to progresywny rock ma najwyższym poziomie, a znakomitą warstwę muzyczną uzupełnia kapitalna oprawa graficzna.

Polska black metalem stoi? To jest powszechna opinia a ilość znakomitych kapel parających się tym gatunkiem jest faktycznie wprost niewiarygodna. Nie zapominajmy jednak, że i w post rocku mamy wiele do powiedzenia.

Amorphis to koncertowa maszyna – utwory odegrane są z mistrzowską precyzją, a kawałki z „Tales from the Thousand Lakes” i „Elegy” w wersjach AD 2019 brzmią po prostu potężnie.

Jeśli całość miałbym na szybko zarekomendować, tak na wprost, bez zbędnych wycieczek stylistycznych, „Infinite Imaginations” kojarzy mi się najbardziej klimatycznie, melodycznie, z środkowym okresem twórczości FATES WARNING…

Ten materiał poleciłbym zarówno fanom Sepultury jak i Testament. Panowie naparzają, ale bardzo inteligentnie. Całość bardzo dobrze brzmi, a do tego materiał ewidentnie nie traci na aktualności. Bardzo dobrze się tego słucha.

„The Grey Line” to bardzo udana pozycja. Płyta, która poruszy wrażliwego słuchacza, ale też nie odrzuci zwolenników ciężkiego acz inteligentnego uderzenia.

Kontrowersyjna, prowokująca okładka – popularny antypolicyjny slogan w tytule, w dodatku stylizowany na dawny logotyp „Solidarności”, kojarzący się z przemianami politycznymi i ekonomicznymi na przełomie lat 80 i 90 ubiegłego wieku. Analogsi rozliczają się zresztą z tamtymi wydarzeniami i – delikatnie mówiąc – są dalecy od entuzjazmu („1989”).

„A true hard rock songbook” – głosi slogan na okładkowej naklejce. To zdanie właściwie mogłoby posłużyć za recenzję tego albumu…

AMAHIRU to nowa grupa na metalowym rynku, ale jeśli lubicie melodyjny heavy/power to koniecznie zapamiętajcie tę nazwę.

„Remnants of Oblivion” spodoba się sympatykom zakręconych brzmień, zarówno tych cięższych, jak i bardziej klimatycznych. To więcej niż porządna pozycja.

Mroczna okładka debiutanckiej płyty francuskiego zespołu Animal Triste, skrywa muzykę momentami mocno zakotwiczoną w post punkowych, depresyjnych brzmieniach lat osiemdziesiątych

ACACIA to włoska formacja progmetalowa, która w pierwszej połowie lat 90-ych zarejestrowała cztery materiały demo by w 1996 zaprezentować światu debiutancki album „Deeper Secrets”. W roku 1998 zespół uległ rozwiązaniu a cisza wydawnicza trwała aż do grudnia 2019 gdy ukazał się album „Ressurection”, który ze sporym opóźnieniem dotarł i do naszej redakcji.